mȁtor
mȁtor prid. 〈odr. -ī〉
Izvedeni oblici
| Pozitiv | |
|---|---|
| muški rod | |
| jednina | |
| N | mator |
| G | matora |
| D | matoru |
| A | matora / mator |
| V | matori |
| L | matoru |
| I | matorim |
| množina | |
| N | matori |
| G | matorih |
| D | matorim / matorima |
| A | matore |
| V | matori |
| L | matorim / matorima |
| I | matorim / matorima |
| srednji rod | |
| jednina | |
| N | matoro |
| G | matora |
| D | matoru |
| A | matoro |
| V | matoro |
| L | matoru |
| I | matorim |
| množina | |
| N | matora |
| G | matorih |
| D | matorim / matorima |
| A | matora |
| V | matora |
| L | matorim / matorima |
| I | matorim / matorima |
| ženski rod | |
| jednina | |
| N | matora |
| G | matore |
| D | matoroj |
| A | matoru |
| V | matora |
| L | matoroj |
| I | matorom |
| množina | |
| N | matore |
| G | matorih |
| D | matorim / matorima |
| A | matore |
| V | matore |
| L | matorim / matorima |
| I | matorim / matorima |
Definicija
razg. iron. (+ srp.) koji je zašao u godine; vremešan, vremenit, star
Onomastika
♦ pr. (nadimačko): Màtorić (Vinkovci, Osijek)
Etimologija
✧ prasl. *materъ, *matorъ (rus. materój: golem, jak, polj. zamotrzały: otvrdnuo) ≃ lat. maturus: zreo
