mrcváriti
mrcváriti (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. mẕcvārīm (se), pril. sad. -rēći (se), gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| mrcvariti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | mrcvarim |
| 2. | mrcvariš |
| 3. | mrcvari |
| množina | |
| 1. | mrcvarimo |
| 2. | mrcvarite |
| 3. | mrcvare |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | mrcvarit ću |
| 2. | mrcvarit ćeš |
| 3. | mrcvarit će |
| množina | |
| 1. | mrcvarit ćemo |
| 2. | mrcvarit ćete |
| 3. | mrcvarit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | mrcvarah |
| 2. | mrcvaraše |
| 3. | mrcvaraše |
| množina | |
| 1. | mrcvarasmo |
| 2. | mrcvaraste |
| 3. | mrcvarahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | mrcvario sam |
| 2. | mrcvario si |
| 3. | mrcvario je |
| množina | |
| 1. | mrcvarili smo |
| 2. | mrcvarili ste |
| 3. | mrcvarili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam mrcvario |
| 2. | bio si mrcvario |
| 3. | bio je mrcvario |
| množina | |
| 1. | bili smo mrcvarili |
| 2. | bili ste mrcvarili |
| 3. | bili su mrcvarili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | mrcvari |
| množina | |
| 1. | mrcvarimo |
| 2. | mrcvarite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| mrcvareći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| mrcvario, mrcvarila, mrcvarilo | |
| mrcvarili, mrcvarile, mrcvarila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| mrcvaren, mrcvarena, mrcvareno | |
| mrcvareni, mrcvarene, mrcvarena | |
Definicija
iscrpljivati dugim naporom, gnjaviti pretjeranim poslom ili lošom organizacijom posla [mrcvariti lošim govorom/predavanjem cijeli auditorij/publiku; mrcvariti se putovanjem]
Etimologija
✧ vidi mȓc
