nadređívati
nadređívati (što) nesvrš. 〈prez. nadrèđujēm, pril. sad. nadrèđujūći, gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| nadređivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nadređujem |
| 2. | nadređuješ |
| 3. | nadređuje |
| množina | |
| 1. | nadređujemo |
| 2. | nadređujete |
| 3. | nadređuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nadređivat ću |
| 2. | nadređivat ćeš |
| 3. | nadređivat će |
| množina | |
| 1. | nadređivat ćemo |
| 2. | nadređivat ćete |
| 3. | nadređivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | nadređivah |
| 2. | nadređivaše |
| 3. | nadređivaše |
| množina | |
| 1. | nadređivasmo |
| 2. | nadređivaste |
| 3. | nadređivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nadređivao sam |
| 2. | nadređivao si |
| 3. | nadređivao je |
| množina | |
| 1. | nadređivali smo |
| 2. | nadređivali ste |
| 3. | nadređivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nadređivao |
| 2. | bio si nadređivao |
| 3. | bio je nadređivao |
| množina | |
| 1. | bili smo nadređivali |
| 2. | bili ste nadređivali |
| 3. | bili su nadređivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nadređuj |
| množina | |
| 1. | nadređujmo |
| 2. | nadređujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| nadređujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nadređivao, nadređivala, nadređivalo | |
| nadređivali, nadređivale, nadređivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| nadređivan, nadređivana, nadređivano | |
| nadređivani, nadređivane, nadređivana | |
Etimologija
✧ vidi nadréditi
