nadvládati
nadvládati (koga, što, ) svrš. 〈prez. nàdvlādām, pril. pr. -āvši, prid. trp. nàdvlādān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| nadvladati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | nadvladam |
| 2. | nadvladaš |
| 3. | nadvlada |
| množina | |
| 1. | nadvladamo |
| 2. | nadvladate |
| 3. | nadvladaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | nadvladat ću |
| 2. | nadvladat ćeš |
| 3. | nadvladat će |
| množina | |
| 1. | nadvladat ćemo |
| 2. | nadvladat ćete |
| 3. | nadvladat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | nadvladah |
| 2. | nadvlada |
| 3. | nadvlada |
| množina | |
| 1. | nadvladasmo |
| 2. | nadvladaste |
| 3. | nadvladaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | nadvladao sam |
| 2. | nadvladao si |
| 3. | nadvladao je |
| množina | |
| 1. | nadvladali smo |
| 2. | nadvladali ste |
| 3. | nadvladali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam nadvladao |
| 2. | bio si nadvladao |
| 3. | bio je nadvladao |
| množina | |
| 1. | bili smo nadvladali |
| 2. | bili ste nadvladali |
| 3. | bili su nadvladali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | nadvladaj |
| množina | |
| 1. | nadvladajmo |
| 2. | nadvladajte |
| glagolski prilog prošli | |
| nadvladavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| nadvladao, nadvladala, nadvladalo | |
| nadvladali, nadvladale, nadvladala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| nadvladan, nadvladana, nadvladano | |
| nadvladani, nadvladane, nadvladana | |
Definicija
zadobiti prevlast (nad kim ili čim)
Etimologija
✧ nad- + v. vladati
