Hrvatski jezični portal

nàsititi

nàsititi (se) svrš.prez. -īm (se), pril. pr. -īvši (se), prid. trp. nàsićen〉

Izvedeni oblici
Svršeni
infinitiv
nasititi
 
prezent
jednina
1. nasitim
2. nasitiš
3. nasiti
množina
1. nasitimo
2. nasitite
3. nasite
 
futur
jednina
1. nasitit ću
2. nasitit ćeš
3. nasitit će
množina
1. nasitit ćemo
2. nasitit ćete
3. nasitit će
 
aorist
jednina
1. nasitih
2. nasiti
3. nasiti
množina
1. nasitismo
2. nasitiste
3. nasitiše
 
perfekt
jednina
1. nasitio sam
2. nasitio si
3. nasitio je
množina
1. nasitili smo
2. nasitili ste
3. nasitili su
 
pluskvamperfekt
jednina
1. bio sam nasitio
2. bio si nasitio
3. bio je nasitio
množina
1. bili smo nasitili
2. bili ste nasitili
3. bili su nasitili
 
imperativ
jednina
2. nasiti
množina
1. nasitimo
2. nasitite
 
glagolski prilog prošli
nasitivši
 
glagolski pridjev aktivni
nasitio, nasitila, nasitilo
nasitili, nasitile, nasitila
 
glagolski pridjev pasivni
nasićen, nasićena, nasićeno
nasićeni, nasićene, nasićena
Definicija
1. (koga) učiniti sitim; nahraniti
2. (se) postati sit, najesti se
Etimologija
✧ na- + v. sȉt