namlátiti
namlátiti svrš. 〈prez. nàmlātīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. nàmlāćen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| namlatiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | namlatim |
| 2. | namlatiš |
| 3. | namlati |
| množina | |
| 1. | namlatimo |
| 2. | namlatite |
| 3. | namlate |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | namlatit ću |
| 2. | namlatit ćeš |
| 3. | namlatit će |
| množina | |
| 1. | namlatit ćemo |
| 2. | namlatit ćete |
| 3. | namlatit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | namlatih |
| 2. | namlati |
| 3. | namlati |
| množina | |
| 1. | namlatismo |
| 2. | namlatiste |
| 3. | namlatiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | namlatio sam |
| 2. | namlatio si |
| 3. | namlatio je |
| množina | |
| 1. | namlatili smo |
| 2. | namlatili ste |
| 3. | namlatili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam namlatio |
| 2. | bio si namlatio |
| 3. | bio je namlatio |
| množina | |
| 1. | bili smo namlatili |
| 2. | bili ste namlatili |
| 3. | bili su namlatili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | namlati |
| množina | |
| 1. | namlatimo |
| 2. | namlatite |
| glagolski prilog prošli | |
| namlativši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| namlatio, namlatila, namlatilo | |
| namlatili, namlatile, namlatila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| namlaćen, namlaćena, namlaćeno | |
| namlaćeni, namlaćene, namlaćena | |
Definicija
| 1. | (što) tući mlatom |
| 2. | (koga) istući, dati kome batina, mlatiti ga do pune mjere |
