namirívati
namirívati (koga, što, se) nesvrš. 〈prez. namìrujēm (se), pril. sad. namìrujūći (se), gl. im. -ānje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| namirivati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | namirujem |
| 2. | namiruješ |
| 3. | namiruje |
| množina | |
| 1. | namirujemo |
| 2. | namirujete |
| 3. | namiruju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | namirivat ću |
| 2. | namirivat ćeš |
| 3. | namirivat će |
| množina | |
| 1. | namirivat ćemo |
| 2. | namirivat ćete |
| 3. | namirivat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | namirivah |
| 2. | namirivaše |
| 3. | namirivaše |
| množina | |
| 1. | namirivasmo |
| 2. | namirivaste |
| 3. | namirivahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | namirivao sam |
| 2. | namirivao si |
| 3. | namirivao je |
| množina | |
| 1. | namirivali smo |
| 2. | namirivali ste |
| 3. | namirivali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam namirivao |
| 2. | bio si namirivao |
| 3. | bio je namirivao |
| množina | |
| 1. | bili smo namirivali |
| 2. | bili ste namirivali |
| 3. | bili su namirivali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | namiruj |
| množina | |
| 1. | namirujmo |
| 2. | namirujte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| namirujući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| namirivao, namirivala, namirivalo | |
| namirivali, namirivale, namirivala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| namirivan, namirivana, namirivano | |
| namirivani, namirivane, namirivana | |
Definicija
v. namiriti (se)
Etimologija
✧ vidi namíriti
