nárednīk
nárednīk m 〈V -īče, N mn -īci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | narednik |
| G | narednika |
| D | naredniku |
| A | narednika |
| V | naredniče |
| L | naredniku |
| I | narednikom |
| množina | |
| N | narednici |
| G | narednika |
| D | narednicima |
| A | narednike |
| V | narednici |
| L | narednicima |
| I | narednicima |
Definicija
| 1. | vojn. pov. podoficir u jugoslavenskoj vojsci do 1941, podčasnik u domobranstvu do 1918. te dočasnik 1941—1945; vodnik |
| 2. | vojn. najviši od nižih dočasničkih činova u vojsci Republike Hrvatske; iznad skupnika i desetnika, a ispod nadnarednika |
| 3. | refer. onaj koji naređuje |
Sintagma
∆ stožerni narednik term. vojn. viši dočasnički čin u vojsci Republike Hrvatske; viši od nadnarednika, niži od časničkog namjesnika
Etimologija
✧ vidi náredba
