atrìbūt
atrìbūt m 〈G atribúta〉
jednina | |
---|---|
N | atribut |
G | atributa |
D | atributu |
A | atribut |
V | atribute |
L | atributu |
I | atributom |
množina | |
N | atributi |
G | atributa |
D | atributima |
A | atribute |
V | atributi |
L | atributima |
I | atributima |
1. | karakteristična oznaka predmeta ili pojma; svojstvo, značajka |
2. | gram. riječ, pridjev, zamjenica ili broj koji pobliže označuje drugu riječ [snažan mladić] |