lupètati
lupètati (što) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| lupetati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | lupetam |
| 2. | lupetaš |
| 3. | lupeta |
| množina | |
| 1. | lupetamo |
| 2. | lupetate |
| 3. | lupetaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | lupetat ću |
| 2. | lupetat ćeš |
| 3. | lupetat će |
| množina | |
| 1. | lupetat ćemo |
| 2. | lupetat ćete |
| 3. | lupetat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | lupetah |
| 2. | lupetaše |
| 3. | lupetaše |
| množina | |
| 1. | lupetasmo |
| 2. | lupetaste |
| 3. | lupetahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | lupetao sam |
| 2. | lupetao si |
| 3. | lupetao je |
| množina | |
| 1. | lupetali smo |
| 2. | lupetali ste |
| 3. | lupetali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam lupetao |
| 2. | bio si lupetao |
| 3. | bio je lupetao |
| množina | |
| 1. | bili smo lupetali |
| 2. | bili ste lupetali |
| 3. | bili su lupetali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | lupetaj |
| množina | |
| 1. | lupetajmo |
| 2. | lupetajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| lupetajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| lupetao, lupetala, lupetalo | |
| lupetali, lupetale, lupetala | |
Definicija
razg. govoriti besmislice, gluposti
Etimologija
✧ vidi lȕpiti
