razvláčiti
razvláčiti (što, se) nesvrš. 〈prez. ràzvlāčīm, pril. sad. -čēći, gl. im. -čēnje〉,
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| razvlačiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | razvlačim |
| 2. | razvlačiš |
| 3. | razvlači |
| množina | |
| 1. | razvlačimo |
| 2. | razvlačite |
| 3. | razvlače |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | razvlačit ću |
| 2. | razvlačit ćeš |
| 3. | razvlačit će |
| množina | |
| 1. | razvlačit ćemo |
| 2. | razvlačit ćete |
| 3. | razvlačit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | razvlačah |
| 2. | razvlačaše |
| 3. | razvlačaše |
| množina | |
| 1. | razvlačasmo |
| 2. | razvlačaste |
| 3. | razvlačahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | razvlačio sam |
| 2. | razvlačio si |
| 3. | razvlačio je |
| množina | |
| 1. | razvlačili smo |
| 2. | razvlačili ste |
| 3. | razvlačili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam razvlačio |
| 2. | bio si razvlačio |
| 3. | bio je razvlačio |
| množina | |
| 1. | bili smo razvlačili |
| 2. | bili ste razvlačili |
| 3. | bili su razvlačili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | razvlači |
| množina | |
| 1. | razvlačimo |
| 2. | razvlačite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| razvlačeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| razvlačio, razvlačila, razvlačilo | |
| razvlačili, razvlačile, razvlačila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| razvlačen, razvlačena, razvlačeno | |
| razvlačeni, razvlačene, razvlačena | |
Etimologija
✧ vidi ràzvūći
