rezònātor
rezònātor (rezonȃtor) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | rezonator |
| G | rezonatora |
| D | rezonatoru |
| A | rezonator |
| V | rezonatore |
| L | rezonatoru |
| I | rezonatorom |
| množina | |
| N | rezonatori |
| G | rezonatora |
| D | rezonatorima |
| A | rezonatore |
| V | rezonatori |
| L | rezonatorima |
| I | rezonatorima |
| jednina | |
| N | rezonator |
| G | rezonatora |
| D | rezonatoru |
| A | rezonator |
| V | rezonatore |
| L | rezonatoru |
| I | rezonatorom |
| množina | |
| N | rezonatori |
| G | rezonatora |
| D | rezonatorima |
| A | rezonatore |
| V | rezonatori |
| L | rezonatorima |
| I | rezonatorima |
Definicija
| 1. | fiz. sustav, naprava ili tijelo u kojemu dolazi do rezonancije, do pojačavanja treperenja određene frekvencije |
| 2. | fon. dio govornih organa, usna šupljina, gdje pojačavanjem određenih treperenja zvučnoga izvora glas dobiva svoju boju [nosni rezonator; usni rezonator] |
Sintagma
∆ akustički rezonator šuplji sustav s otvorom koji odjekuje na tonove određenih frekvencija;
električki rezonator sklop (spoj) samoindukcijskog svitka i kondenzatora, sposoban povećati amplitudu električnih titraja;
mehanički rezonator rezonator u najjednostavnijem obliku; klatno
električki rezonator sklop (spoj) samoindukcijskog svitka i kondenzatora, sposoban povećati amplitudu električnih titraja;
mehanički rezonator rezonator u najjednostavnijem obliku; klatno
Etimologija
✧ vidi rezonàncija
