ròštīlj
ròštīlj m 〈G roštílja〉
jednina | |
---|---|
N | roštilj |
G | roštilja |
D | roštilju |
A | roštilj |
V | roštilju |
L | roštilju |
I | roštiljem |
množina | |
N | roštilji |
G | roštilja |
D | roštiljima |
A | roštilje |
V | roštilji |
L | roštiljima |
I | roštiljima |
1. | reg. željezna rešetkasta naprava za pečenje mesa na žaru; gradele [pečeno na roštilju] |
2. | meton. na takvoj rešetki pečeno jelo od mesa [danas na meniju imamo samo roštilj] |