sàhnuti
sàhnuti () nesvrš. 〈prez. sȁhnēm, pril. sad. sàhnūći, prid. rad. sàhnuo〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sahnuti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | sahnem |
| 2. | sahneš |
| 3. | sahne |
| množina | |
| 1. | sahnemo |
| 2. | sahnete |
| 3. | sahnu |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | sahnut ću |
| 2. | sahnut ćeš |
| 3. | sahnut će |
| množina | |
| 1. | sahnut ćemo |
| 2. | sahnut ćete |
| 3. | sahnut će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | sahnjah |
| 2. | sahnjaše |
| 3. | sahnjaše |
| množina | |
| 1. | sahnjasmo |
| 2. | sahnjaste |
| 3. | sahnjahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sahnuo sam |
| 2. | sahnuo si |
| 3. | sahnuo je |
| množina | |
| 1. | sahnuli smo |
| 2. | sahnuli ste |
| 3. | sahnuli su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sahnuo |
| 2. | bio si sahnuo |
| 3. | bio je sahnuo |
| množina | |
| 1. | bili smo sahnuli |
| 2. | bili ste sahnuli |
| 3. | bili su sahnuli |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | sahni |
| množina | |
| 1. | sahnimo |
| 2. | sahnite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| sahnući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sahnuo, sahnula, sahnulo | |
| sahnuli, sahnule, sahnula | |
Definicija
| 1. | postajati suh, sušiti se, venuti, ginuti, propadati (o biljkama) |
| 2. | pren. propadati od bolesti, od duševnih patnji, od teškog rada i sl., gasiti se, venuti |
Etimologija
✧ od starijega *sъxnǫti ≃ v. suh
