sanjáriti
sanjáriti nesvrš. 〈prez. sànjārīm, pril. sad. -rēći, gl. im. -rēnje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| sanjariti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | sanjarim |
| 2. | sanjariš |
| 3. | sanjari |
| množina | |
| 1. | sanjarimo |
| 2. | sanjarite |
| 3. | sanjare |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | sanjarit ću |
| 2. | sanjarit ćeš |
| 3. | sanjarit će |
| množina | |
| 1. | sanjarit ćemo |
| 2. | sanjarit ćete |
| 3. | sanjarit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | sanjarah |
| 2. | sanjaraše |
| 3. | sanjaraše |
| množina | |
| 1. | sanjarasmo |
| 2. | sanjaraste |
| 3. | sanjarahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | sanjario sam |
| 2. | sanjario si |
| 3. | sanjario je |
| množina | |
| 1. | sanjarili smo |
| 2. | sanjarili ste |
| 3. | sanjarili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam sanjario |
| 2. | bio si sanjario |
| 3. | bio je sanjario |
| množina | |
| 1. | bili smo sanjarili |
| 2. | bili ste sanjarili |
| 3. | bili su sanjarili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | sanjari |
| množina | |
| 1. | sanjarimo |
| 2. | sanjarite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| sanjareći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| sanjario, sanjarila, sanjarilo | |
| sanjarili, sanjarile, sanjarila | |
Definicija
| 1. | (o komu, o čemu) maštati |
| 2. | () prepustiti se sanjarskom raspoloženju, zanositi se snovima |
Etimologija
✧ vidi sȁn (I)
