afigírati
afigírati dv. 〈prez. afìgīrām, pril. sad. -ajūći, pril. pr. -āvši, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Dv. | |
|---|---|
| infinitiv | |
| afigirati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | afigiram |
| 2. | afigiraš |
| 3. | afigira |
| množina | |
| 1. | afigiramo |
| 2. | afigirate |
| 3. | afigiraju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | afigirat ću |
| 2. | afigirat ćeš |
| 3. | afigirat će |
| množina | |
| 1. | afigirat ćemo |
| 2. | afigirat ćete |
| 3. | afigirat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | afigirah |
| 2. | afigiraše |
| 3. | afigiraše |
| množina | |
| 1. | afigirasmo |
| 2. | afigiraste |
| 3. | afigirahu |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | afigirah |
| 2. | |
| 3. | |
| množina | |
| 1. | |
| 2. | |
| 3. | |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | afigirao sam |
| 2. | afigirao si |
| 3. | afigirao je |
| množina | |
| 1. | afigirali smo |
| 2. | afigirali ste |
| 3. | afigirali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam afigirao |
| 2. | bio si afigirao |
| 3. | bio je afigirao |
| množina | |
| 1. | bili smo afigirali |
| 2. | bili ste afigirali |
| 3. | bili su afigirali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | afigiraj |
| množina | |
| 1. | afigirajmo |
| 2. | afigirajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| afigirajući | |
| glagolski prilog prošli | |
| afigiravši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| afigirao, afigirala, afigiralo | |
| afigirali, afigirale, afigirala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| afigiran, afigirana, afigirano | |
| afigirani, afigirane, afigirana | |
Definicija
pribiti/pribijati, pričvrstiti/pričvršćivati
Etimologija
✧ vidi àfiks
