privìlēgīj
privìlēgīj (privilȇgīj) m
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | privilegij |
| G | privilegija |
| D | privilegiju |
| A | privilegij |
| V | privilegiju |
| L | privilegiju |
| I | privilegijem |
| množina | |
| N | privilegiji |
| G | privilegija |
| D | privilegijima |
| A | privilegije |
| V | privilegiji |
| L | privilegijima |
| I | privilegijima |
| jednina | |
| N | privilegij |
| G | privilegija |
| D | privilegiju |
| A | privilegij |
| V | privilegiju |
| L | privilegiju |
| I | privilegijem |
| množina | |
| N | privilegiji |
| G | privilegija |
| D | privilegijima |
| A | privilegije |
| V | privilegiji |
| L | privilegijima |
| I | privilegijima |
Definicija
| 1. | razg. isključivo pravo koje uživa osoba, društvena grupa ili klasa; povlastica |
| 2. | pov. dokument (ob. u srednjem vijeku) kojim viša vlast pojedincu, gradu i sl. dodjeljuje određene povlastice (pravo sajmovanja, prikupljanja poreza itd.) |
Onomastika
♦ pr. (nadimačko): Privileggio (izg. Privilȅdžo) (Rovinj, ← tal.)
Etimologija
✧ lat. privilegium
