prògnanīk
prògnanīk m 〈G -īka, V -īče, N mn -īci〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | prognanik |
| G | prognanika |
| D | prognaniku |
| A | prognanika |
| V | prognaniče |
| L | prognaniku |
| I | prognanikom |
| množina | |
| N | prognanici |
| G | prognanika |
| D | prognanicima |
| A | prognanike |
| V | prognanici |
| L | prognanicima |
| I | prognanicima |
Definicija
| 1. | onaj koji je prognan, onaj koji se nalazi u progonstvu; izgnanik |
| 2. | služb. u Domovinskom ratu, osoba prognana iz jednoga dijela u drugi dio Republike Hrvatske, usp. izbjeglica (2) |
Etimologija
✧ vidi progòniti
