proishòditi
proishòditi nesvrš. 〈prez. proìshodīm, pril. sad. proìshodēći, gl. im. -òđenje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| proishoditi | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | proishodim |
| 2. | proishodiš |
| 3. | proishodi |
| množina | |
| 1. | proishodimo |
| 2. | proishodite |
| 3. | proishode |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | proishodit ću |
| 2. | proishodit ćeš |
| 3. | proishodit će |
| množina | |
| 1. | proishodit ćemo |
| 2. | proishodit ćete |
| 3. | proishodit će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | proishođah |
| 2. | proishođaše |
| 3. | proishođaše |
| množina | |
| 1. | proishođasmo |
| 2. | proishođaste |
| 3. | proishođahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | proishodio sam |
| 2. | proishodio si |
| 3. | proishodio je |
| množina | |
| 1. | proishodili smo |
| 2. | proishodili ste |
| 3. | proishodili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam proishodio |
| 2. | bio si proishodio |
| 3. | bio je proishodio |
| množina | |
| 1. | bili smo proishodili |
| 2. | bili ste proishodili |
| 3. | bili su proishodili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | proishodi |
| množina | |
| 1. | proishodimo |
| 2. | proishodite |
| glagolski prilog sadašnji | |
| proishodeći | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| proishodio, proishodila, proishodilo | |
| proishodili, proishodile, proishodila | |
Definicija
| 1. | voditi porijeklo od koga; potjecati |
| 2. | javljati se kao posljedica čega; proizlaziti |
Etimologija
✧ pro-4 + v. ishod
