pròpatiti
pròpatiti (, što) svrš. 〈prez. pròpatīm, pril. pr. -īvši, prid. rad. pròpatio〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| propatiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | propatim |
| 2. | propatiš |
| 3. | propati |
| množina | |
| 1. | propatimo |
| 2. | propatite |
| 3. | propate |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | propatit ću |
| 2. | propatit ćeš |
| 3. | propatit će |
| množina | |
| 1. | propatit ćemo |
| 2. | propatit ćete |
| 3. | propatit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | propatih |
| 2. | propati |
| 3. | propati |
| množina | |
| 1. | propatismo |
| 2. | propatiste |
| 3. | propatiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | propatio sam |
| 2. | propatio si |
| 3. | propatio je |
| množina | |
| 1. | propatili smo |
| 2. | propatili ste |
| 3. | propatili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam propatio |
| 2. | bio si propatio |
| 3. | bio je propatio |
| množina | |
| 1. | bili smo propatili |
| 2. | bili ste propatili |
| 3. | bili su propatili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | propati |
| množina | |
| 1. | propatimo |
| 2. | propatite |
| glagolski prilog prošli | |
| propativši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| propatio, propatila, propatilo | |
| propatili, propatile, propatila | |
Definicija
proći (što) kao patnju [propatiti godine teškoga života]
Etimologija
✧ pro-4 + v. patiti
