stàjāćī
stàjāćī prid.
Pozitiv | |
---|---|
muški rod | |
jednina | |
N | stajaći |
G | stajaćeg / stajaćega |
D | stajaćem / stajaćemu |
A | stajaćeg / stajaćega / stajaći |
V | stajaći |
L | stajaćem / stajaćemu |
I | stajaćim |
množina | |
N | stajaći |
G | stajaćih |
D | stajaćim / stajaćima |
A | stajaće |
V | stajaći |
L | stajaćim / stajaćima |
I | stajaćim / stajaćima |
srednji rod | |
jednina | |
N | stajaće |
G | stajaćeg / stajaćega |
D | stajaćem / stajaćemu |
A | stajaće |
V | stajaće |
L | stajaćem / stajaćemu |
I | stajaćim |
množina | |
N | stajaća |
G | stajaćih |
D | stajaćim / stajaćima |
A | stajaća |
V | stajaća |
L | stajaćim / stajaćima |
I | stajaćim / stajaćima |
ženski rod | |
jednina | |
N | stajaća |
G | stajaće |
D | stajaćoj |
A | stajaću |
V | stajaća |
L | stajaćoj |
I | stajaćom |
množina | |
N | stajaća |
G | stajaćih |
D | stajaćim / stajaćima |
A | stajaće |
V | stajaće |
L | stajaćim / stajaćima |
I | stajaćim / stajaćima |
1. | koji stoji, koji se ne kreće; nepomičan [stajaća zvijezda] |
2. | koji ne otječe [stajaća voda], opr. tekući |