stehiomètrija
stehiomètrija ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | stehiometrija |
| G | stehiometrije |
| D | stehiometriji |
| A | stehiometriju |
| V | stehiometrijo |
| L | stehiometriji |
| I | stehiometrijom |
| množina | |
| N | stehiometrije |
| G | stehiometrija |
| D | stehiometrijama |
| A | stehiometrije |
| V | stehiometrije |
| L | stehiometrijama |
| I | stehiometrijama |
Definicija
kem. grana kemije koja proučava kvantitativne odnose (mase, volumena, množine, broja jedinki) u kojima se kemijski elementi spajaju u spojeve ili općenitije reaktanti u produkte kemijskih reakcija
Etimologija
✧ grč. stoikheȋon: element, počélo + -metrija
