stàsati
stàsati svrš. 〈prez. -ām, pril. pr. -āvši, prid. rad. stàsao〉
Svršeni | |
---|---|
infinitiv | |
stasati | |
prezent | |
jednina | |
1. | stasam |
2. | stasaš |
3. | stasa |
množina | |
1. | stasamo |
2. | stasate |
3. | stasaju |
futur | |
jednina | |
1. | stasat ću |
2. | stasat ćeš |
3. | stasat će |
množina | |
1. | stasat ćemo |
2. | stasat ćete |
3. | stasat će |
aorist | |
jednina | |
1. | stasah |
2. | stasa |
3. | stasa |
množina | |
1. | stasasmo |
2. | stasaste |
3. | stasaše |
perfekt | |
jednina | |
1. | stasao sam |
2. | stasao si |
3. | stasao je |
množina | |
1. | stasali smo |
2. | stasali ste |
3. | stasali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam stasao |
2. | bio si stasao |
3. | bio je stasao |
množina | |
1. | bili smo stasali |
2. | bili ste stasali |
3. | bili su stasali |
imperativ | |
jednina | |
2. | stasaj |
množina | |
1. | stasajmo |
2. | stasajte |
glagolski prilog prošli | |
stasavši | |
glagolski pridjev aktivni | |
stasao, stasala, stasalo | |
stasali, stasale, stasala |