suòsjećati
suòsjećati (s kim) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Nesvršeni | |
---|---|
infinitiv | |
suosjećati | |
prezent | |
jednina | |
1. | suosjećam |
2. | suosjećaš |
3. | suosjeća |
množina | |
1. | suosjećamo |
2. | suosjećate |
3. | suosjećaju |
futur | |
jednina | |
1. | suosjećat ću |
2. | suosjećat ćeš |
3. | suosjećat će |
množina | |
1. | suosjećat ćemo |
2. | suosjećat ćete |
3. | suosjećat će |
imperfekt | |
jednina | |
1. | suosjećah |
2. | suosjećaše |
3. | suosjećaše |
množina | |
1. | suosjećasmo |
2. | suosjećaste |
3. | suosjećahu |
perfekt | |
jednina | |
1. | suosjećao sam |
2. | suosjećao si |
3. | suosjećao je |
množina | |
1. | suosjećali smo |
2. | suosjećali ste |
3. | suosjećali su |
pluskvamperfekt | |
jednina | |
1. | bio sam suosjećao |
2. | bio si suosjećao |
3. | bio je suosjećao |
množina | |
1. | bili smo suosjećali |
2. | bili ste suosjećali |
3. | bili su suosjećali |
imperativ | |
jednina | |
2. | suosjećaj |
množina | |
1. | suosjećajmo |
2. | suosjećajte |
glagolski prilog sadašnji | |
suosjećajući | |
glagolski pridjev aktivni | |
suosjećao, suosjećala, suosjećalo | |
suosjećali, suosjećale, suosjećala |