supstàncija
supstàncija (supstànca razg.) ž
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | supstanca |
| G | supstance |
| D | supstanci |
| A | supstancu |
| V | supstanco |
| L | supstanci |
| I | supstancom |
| množina | |
| N | supstance |
| G | supstanca |
| D | supstancama |
| A | supstance |
| V | supstance |
| L | supstancama |
| I | supstancama |
| jednina | |
| N | supstancija |
| G | supstancije |
| D | supstanciji |
| A | supstanciju |
| V | supstancijo |
| L | supstanciji |
| I | supstancijom |
| množina | |
| N | supstancije |
| G | supstancija |
| D | supstancijama |
| A | supstancije |
| V | supstancije |
| L | supstancijama |
| I | supstancijama |
Definicija
| 1. | fil. temeljni, bitni, nepromjenljivi nosilac svih stvarnih oznaka, ono što leži u osnovi, uvjetuje i omogućuje promjene svojstava, predmeta i pojava |
| 2. | tvar koja se nalazi u prostoru i ima masu [tekuća/kruta supstancija] |
| 3. | glavno, ključno obilježje nečega [supstancija liberalne ideje je plemenita]; bit, esencija, jezgra, srž |
| 4. | lingv. elementi sami po sebi koji se nalaze u opreci s odnosima u sustavu (Saussure) |
Etimologija
✧ lat. substantia
