svèćenīk
svèćenīk m 〈V -īče, N mn -īci, zb. svèćenstvo〉
Izvedeni oblici
| jednina | |
|---|---|
| N | svećenik |
| G | svećenika |
| D | svećeniku |
| A | svećenika |
| V | svećeniče |
| L | svećeniku |
| I | svećenikom |
| množina | |
| N | svećenici |
| G | svećenika |
| D | svećenicima |
| A | svećenike |
| V | svećenici |
| L | svećenicima |
| I | svećenicima |
Definicija
crkvena osoba koja je primila sakrament koji joj daje pravo da vrši obrede i obavlja crkvene službe
Etimologija
✧ v. svet
