škàkljati
škàkljati (koga) nesvrš. 〈prez. -ām, pril. sad. -ajūći, gl. im. -ānje〉
Izvedeni oblici
| Nesvršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| škakljati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | škakljam |
| 2. | škakljaš |
| 3. | škaklja |
| množina | |
| 1. | škakljamo |
| 2. | škakljate |
| 3. | škakljaju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | škakljat ću |
| 2. | škakljat ćeš |
| 3. | škakljat će |
| množina | |
| 1. | škakljat ćemo |
| 2. | škakljat ćete |
| 3. | škakljat će |
| imperfekt | |
| jednina | |
| 1. | škakljah |
| 2. | škakljaše |
| 3. | škakljaše |
| množina | |
| 1. | škakljasmo |
| 2. | škakljaste |
| 3. | škakljahu |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | škakljao sam |
| 2. | škakljao si |
| 3. | škakljao je |
| množina | |
| 1. | škakljali smo |
| 2. | škakljali ste |
| 3. | škakljali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam škakljao |
| 2. | bio si škakljao |
| 3. | bio je škakljao |
| množina | |
| 1. | bili smo škakljali |
| 2. | bili ste škakljali |
| 3. | bili su škakljali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | škakljaj |
| množina | |
| 1. | škakljajmo |
| 2. | škakljajte |
| glagolski prilog sadašnji | |
| škakljajući | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| škakljao, škakljala, škakljalo | |
| škakljali, škakljale, škakljala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| škakljan, škakljana, škakljano | |
| škakljani, škakljane, škakljana | |
Definicija
dražiti lakim učestalim dodirima koji izazivaju smijeh; golicati
Etimologija
✧ ekspr.
