Hrvatski jezični portal

afòničan

afòničan prid.odr. -čnī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N afoničan
G afonična
D afoničnu
A afonična / afoničan
V afonični
L afoničnu
I afoničnim
množina
N afonični
G afoničnih
D afoničnim / afoničnima
A afonične
V afonični
L afoničnim / afoničnima
I afoničnim / afoničnima
 
srednji rod
jednina
N afonično
G afonična
D afoničnu
A afonično
V afonično
L afoničnu
I afoničnim
množina
N afonična
G afoničnih
D afoničnim / afoničnima
A afonična
V afonična
L afoničnim / afoničnima
I afoničnim / afoničnima
 
ženski rod
jednina
N afonična
G afonične
D afoničnoj
A afoničnu
V afonična
L afoničnoj
I afoničnom
množina
N afonične
G afoničnih
D afoničnim / afoničnima
A afonične
V afonične
L afoničnim / afoničnima
I afoničnim / afoničnima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N afonični
G afoničnog / afoničnoga
D afoničnom / afoničnome / afoničnomu
A afoničnog / afonični
V afonični
L afoničnom / afoničnome / afoničnomu
I afoničnim
množina
N afonični
G afoničnih
D afoničnim / afoničnima
A afonične
V afonični
L afoničnim / afoničnima
I afoničnim / afoničnima
 
srednji rod
jednina
N afonično
G afoničnog / afoničnoga
D afoničnom / afoničnome / afoničnomu
A afonično
V afonično
L afoničnom / afoničnome / afoničnomu
I afoničnim
množina
N afonična
G afoničnih
D afoničnim / afoničnima
A afonična
V afonična
L afoničnim / afoničnima
I afoničnim / afoničnima
 
ženski rod
jednina
N afonična
G afonične
D afoničnoj
A afoničnu
V afonična
L afoničnoj
I afoničnom
množina
N afonične
G afoničnih
D afoničnim / afoničnima
A afonične
V afonične
L afoničnim / afoničnima
I afoničnim / afoničnima
Definicija
1. pat. koji je bez glasa, koji je izgubio glas, (potpuno) promukao; bezglasan
2. lingv. bezvučan