skròjiti
skròjiti (što) svrš. 〈prez. skrȍjīm, pril. pr. -īvši, prid. trp. skrȍjen〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| skrojiti | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | skrojim |
| 2. | skrojiš |
| 3. | skroji |
| množina | |
| 1. | skrojimo |
| 2. | skrojite |
| 3. | skroje |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | skrojit ću |
| 2. | skrojit ćeš |
| 3. | skrojit će |
| množina | |
| 1. | skrojit ćemo |
| 2. | skrojit ćete |
| 3. | skrojit će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | skrojih |
| 2. | skroji |
| 3. | skroji |
| množina | |
| 1. | skrojismo |
| 2. | skrojiste |
| 3. | skrojiše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | skrojio sam |
| 2. | skrojio si |
| 3. | skrojio je |
| množina | |
| 1. | skrojili smo |
| 2. | skrojili ste |
| 3. | skrojili su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam skrojio |
| 2. | bio si skrojio |
| 3. | bio je skrojio |
| množina | |
| 1. | bili smo skrojili |
| 2. | bili ste skrojili |
| 3. | bili su skrojili |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | skroji |
| množina | |
| 1. | skrojimo |
| 2. | skrojite |
| glagolski prilog prošli | |
| skrojivši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| skrojio, skrojila, skrojilo | |
| skrojili, skrojile, skrojila | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| skrojen, skrojena, skrojeno | |
| skrojeni, skrojene, skrojena | |
Definicija
| 1. | izrezati na komade (tkaninu, kožu i sl.) prema kroju radi šivanja |
| 2. | pren. razg. isplanirati, smisliti [skrojiti sudbinu komu] |
| 3. | tesarski premjeriti i izraditi [skrojiti krov; skrojiti plot] |
Etimologija
✧ s (a)- + v. krojiti
