skòvati
skòvati (što) svrš. 〈prez. skȕjēm, pril. pr. -āvši, imp. skẉj, prid. trp. skȍvān〉
Izvedeni oblici
| Svršeni | |
|---|---|
| infinitiv | |
| skovati | |
| prezent | |
| jednina | |
| 1. | skujem |
| 2. | skuješ |
| 3. | skuje |
| množina | |
| 1. | skujemo |
| 2. | skujete |
| 3. | skuju |
| futur | |
| jednina | |
| 1. | skovat ću |
| 2. | skovat ćeš |
| 3. | skovat će |
| množina | |
| 1. | skovat ćemo |
| 2. | skovat ćete |
| 3. | skovat će |
| aorist | |
| jednina | |
| 1. | skovah |
| 2. | skova |
| 3. | skova |
| množina | |
| 1. | skovasmo |
| 2. | skovaste |
| 3. | skovaše |
| perfekt | |
| jednina | |
| 1. | skovao sam |
| 2. | skovao si |
| 3. | skovao je |
| množina | |
| 1. | skovali smo |
| 2. | skovali ste |
| 3. | skovali su |
| pluskvamperfekt | |
| jednina | |
| 1. | bio sam skovao |
| 2. | bio si skovao |
| 3. | bio je skovao |
| množina | |
| 1. | bili smo skovali |
| 2. | bili ste skovali |
| 3. | bili su skovali |
| imperativ | |
| jednina | |
| 2. | skuj |
| množina | |
| 1. | skujmo |
| 2. | skujte |
| glagolski prilog prošli | |
| skovavši | |
| glagolski pridjev aktivni | |
| skovao, skovala, skovalo | |
| skovali, skovale, skovala | |
| glagolski pridjev pasivni | |
| skovan, skovana, skovano | |
| skovani, skovane, skovana | |
Definicija
| 1. | kujući načiniti; iskovati [skovati sablju] |
| 2. | pren. načiniti, napraviti, stvoriti [skovati novu riječ] |
| 3. | pejor. smisliti [skovati pakleni plan] |
Etimologija
✧ s (a)- + v. kovati
