Hrvatski jezični portal

smȑknūt

smȑknūt prid.odr. -ī〉

Izvedeni oblici
Pozitiv - neodr.
 
muški rod
jednina
N smrknut
G smrknuta
D smrknutu
A smrknuta / smrknut
V smrknuti
L smrknutu
I smrknutim
množina
N smrknuti
G smrknutih
D smrknutim / smrknutima
A smrknute
V smrknuti
L smrknutim / smrknutima
I smrknutim / smrknutima
 
srednji rod
jednina
N smrknuto
G smrknuta
D smrknutu
A smrknuto
V smrknuto
L smrknutu
I smrknutim
množina
N smrknuta
G smrknutih
D smrknutim / smrknutima
A smrknuta
V smrknuta
L smrknutim / smrknutima
I smrknutim / smrknutima
 
ženski rod
jednina
N smrknuta
G smrknute
D smrknutoj
A smrknutu
V smrknuta
L smrknutoj
I smrknutom
množina
N smrknute
G smrknutih
D smrknutim / smrknutima
A smrknute
V smrknute
L smrknutim / smrknutima
I smrknutim / smrknutima
 
Pozitiv - odr.
 
muški rod
jednina
N smrknuti
G smrknutog / smrknutoga
D smrknutom / smrknutome / smrknutomu
A smrknutog / smrknuti
V smrknuti
L smrknutom / smrknutome / smrknutomu
I smrknutim
množina
N smrknuti
G smrknutih
D smrknutim / smrknutima
A smrknute
V smrknuti
L smrknutim / smrknutima
I smrknutim / smrknutima
 
srednji rod
jednina
N smrknuto
G smrknutog / smrknutoga
D smrknutom / smrknutome / smrknutomu
A smrknuto
V smrknuto
L smrknutom / smrknutome / smrknutomu
I smrknutim
množina
N smrknuta
G smrknutih
D smrknutim / smrknutima
A smrknuta
V smrknuta
L smrknutim / smrknutima
I smrknutim / smrknutima
 
ženski rod
jednina
N smrknuta
G smrknute
D smrknutoj
A smrknutu
V smrknuta
L smrknutoj
I smrknutom
množina
N smrknute
G smrknutih
D smrknutim / smrknutima
A smrknute
V smrknute
L smrknutim / smrknutima
I smrknutim / smrknutima
Definicija
koji nije raspoložen; mrzovoljan, mrk